Geschatte leestijd: 10 minuten
Opposites attract
Bewust of onbewust, vaak val je op degene die niet of nauwelijks op jezelf lijkt. Maar waarom is dat eigenlijk? Zou het niet veel gemakkelijker zijn als je zou vallen op iemand met eenzelfde persoonlijkheid en achtergrond als jij?
Zou het niet veel minder frictie geven als jouw partner net is zoals jij? Temeer omdat we geneigd zijn om ónze eigen manier, cultuur, gedrag, waarden en normen als dé juiste te zien. En we zijn er vervolgens vaak goed in om onze partner te willen veranderen naar onze eigen maatstaven.
Dus waarom vallen we dan vaak op onze tegenpool?
Spice up your life
Wat een belangrijke rol speelt is dat als die ander eigenschappen heeft die jij in jouw leven amper of te weinig ervaart, juist dát de ander enorm aantrekkelijk maakt.
Er wordt een behoefte aangewakkerd waarvan je misschien niet eens wist dat je hem had! Simpel gezegd; je bent eigenlijk op zoek naar verrijking in je leven. En juist die hang naar aanvulling is een belangrijke reden waarom jij precies die éne persoon aantrekkelijk vindt. En je er vervolgens veel voor doet om die persoon tot jouw partner te maken.
Maar waarom proberen we dan toch zo vaak onze partner op den duur te veranderen? Waarom worden de eigenschappen die je ooit zo aantrekkelijk vond, later in de relatie een bron van ergernis?
Hoe komt het dat je vroeger liefdevol kon grinniken over zijn of haar vergeetachtigheid en erger je je nu suf als er weer eens iets kwijt is? Waarom maakt bijvoorbeeld de introversie van je partner -iets wat je ooit zo kalm en stabiel vond- plaats voor frustratie en schreeuw voor uitbundigheid van diezelfde partner? En wat is de reden dat je dit je partner kwalijk neemt?
Is de glans eraf of zijn we iets anders gaan verwachten van onze partner?
Niet zo sexy
Veel geliefden menen een éénheid met hun partner te moeten vormen voor het hebben van een ideale relatie. Deze symbiose tussen partners lijkt een veilige plek waarbinnen weinig frictie voorkomt (jullie doen immers alles hetzelfde).
Maar een symbiotische relatie waarin jullie feitelijk versmelten tot één persoon blijkt vaak op de langere termijn een sleur en allesbehalve uitdagend en sexy.
The story I’m telling myself is…
Waarom betrek je het verschil in gedrag van je partner zoveel op jezelf? Ben je er bewust van wat jouw verhaal daarbij is? Bijvoorbeeld: je partner is wéér niet met een bruisend plan voor het weekend gekomen en dat terwijl jij al vaak genoeg hebt aangegeven dat je dat fijn zou vinden. Maar hij neemt nooit initiatief. ‘Hij luistert niet en dus vindt hij mij niet belangrijk genoeg’.
Deze gedachte is niet de werkelijkheid maar het verháál dat jij in je hoofd gaat vormen.
En als je niet in dit drama wilt komen dan adviseer ik je, zodra je merkt dat je hoofd op hol slaat, de feiten te checken bij je partner.
Zodra je in staat bent om rustiger naar je (interne) reactie te kijken, onderzoek dan eens welke behoefte er achter jouw reactie zit. Vaak kom je dan uit bij een pijnpunt uit je verleden of een angst (‘ik ben niet belangrijk genoeg’). Dit samen bespreken kan een hoop ruis op de lijn voorkomen en zorgt voor meer begrip voor elkaar.
Elkaar aanvullen
Wanneer jullie op een level kunnen komen van acceptatie, dan kan de volgende stap zijn dat jullie de verschillen gaan gebruiken om elkaar aan te vullen.
Het mooie van een relatie is dat jullie beiden je sterke en zwakke kanten hebben. En jullie allebei eigen unieke eigenschappen, ervaringen, wijsheid en kwaliteiten meebrengen in de relatie. Elkaar aanvullen op bepaalde vlakken houdt in dat je gebruik mag maken van elkaars vaardigheden. Hoe relaxed is dat?
Het onderhouden van jullie relatie maar ook het runnen van jullie gezin of huishouden wordt er gemakkelijker op als jullie i.p.v. afwijzing, gebruik maken van elkaars kracht. Stel dat de ene partner erg georganiseerd is en de ander juist snel het overzicht kwijtraakt. Wat is er dan mis mee dat de georganiseerde van de twee de taken op zich neemt waarbij deze skills nodig zijn?
Dat haalt de druk van het onderwerp af én maakt dat de minder georganiseerde niet wordt opgezadeld met een klusje wat stress brengt. Of wat een gevoel van incompetentie geeft.
Flow
Het verdelen van huishoudelijke taken is waarschijnlijk niet zo spannend voor jullie. Want over het algemeen zal je minder geraakt worden als jij bepaalde praktische handelingen naar je toetrekt of juist bij je partner legt dan wanneer het gaat om jullie intieme deel van de relatie. Want geldt voor de verdeling van ‘taken’ die nodig zijn om de romantiek te voeden hetzelfde als voor bijvoorbeeld jullie financiën?
Anders gezegd; mag de niet-romanticus zich afzijdig blijven opstellen en beroepen op het feit dattie gewoon niet zo romantisch is? Mag hij of zij de voeding van de relatie ook hier bij de ander laten omdat die er beter in is? En mag de romanticus dan de taak blijven krijgen om te geven en niet te ontvangen?
Moet de romanticus ook hier kiezen voor (realistische) acceptatie van de verschillen?
Geven en ontvangen
Feit is dat je van een introvert geen extrovert kan maken, en visa versa. Je blauwdruk verander je niet maar je bent wél in staat tot groei. Dus als jouw partner aangeeft dat hij of zij er echt behoefte aan heeft dat jij ook eens initiatief neemt, maar jij bent daar niet zo goed in… dan heb je wat te leren en te groeien. En aangeven van behoeften is niet hetzelfde als je partner onder druk zetten 😉
Voor een gezonde relatie moet de balans tussen geven en nemen voor beiden voldoende zijn.
Realistische verwachtingen
Waarschijnlijk haal je nooit een score van 100% want niemand is perfect. Het gaat erom dat je tenminste probéért aan de behoeften van je partner te voldoen zonder jezelf erbij te verliezen. Aan de ontvanger wil ik meegeven dat kleinere gebaren óók pogingen zijn om jou te geven wat je nodig hebt. Denk en verwacht niet meteen te groot.
Elkaar tegemoetkomen
Je karakterstructuur is behoorlijk stevig in beton gegoten maar je gedrág is dat niet. Hierin kun je elkaar tegemoetkomen zodat het voor beiden prettige ervaringen worden en het momenten van connectie geeft.
Tegemoetkomen betekent ook dat je soms jouw verwachting loslaat of bijstelt. Ik zal uitleggen hoe dat werkt. Stel dat jij enorm van het theater houdt maar jouw partner heeft daar niet zo veel mee. Of je wilt leren salsa dansen of je hebt een hobby waar jouw partner totaal niet op aanslaat.
Je kunt dan een aantal afslagen nemen. Ik heb er een meerkeuze vraag van gemaakt zodat jij voor jezelf kan zien welke richting jij kiest:
- Je zet jouw partner net zolang onder druk tot dat hij/zij ingeeft en mee gaat (doen)
- Je neemt het je partner actief of passief kwalijk dat hij geen moeite voor jou doet
- Je respecteert het verschil en gaat met iemand anders (zoals een vriend of vriendin)
Als je antwoord 1 kiest dan gaat dat dit geen zoden aan de dijk zetten. Je gaat je namelijk allebei miserabel voelen als je met een onwillig persoon iets gaat ondernemen wat ‘leuk’ moet zijn.
De kans is groot dat jouw partner niet congruent is. Hij/zij zegt dan wel Ja maar in het gedrag of het zijn is een duidelijke Nee voelbaar. Dat kan ook niet anders. Want ‘even de knop omzetten’ wanneer we echt buiten onze comfortzone moeten gaan is er gewoon niet bij. Ik kan je verzekeren dat het avondje uit geen succes gaat worden.
Antwoord 2 geeft eigenlijk aan dat jij jouw behoeften boven die van je partner stelt. En je de wens van jouw partner niet respecteert. Je mag heus teleurgesteld zijn en het jammer vinden dat je jouw plezier niet met je partner kunt delen. Maar het je partner kwalijk nemen dat jullie op een bepaald vlak geen gedeeld enthousiasme hebben is niet erg fair. Jouw enthousiasme is niet beter dan zijn of haar desinteresse en visa versa.
Antwoord 3 biedt de beste mogelijkheden en laat iedereen het meest in z’n waarde. Het idee om iets te ondernemen met iemand anders dan jouw partner kan even wennen en oefenen zijn. Maar er is geen geschreven wet die stelt dat je ALLES met je partner moet delen. Je bent geen Siamese tweeling en je kunt niet verwachten dat jullie op alle vlakken een verbinding voelen. Het hebben van veel gemeenschappelijke delers zegt ook niks over de kwaliteit van jullie relatie.
Je mág je partner om verandering vrágen en je kunt tegelijk ook een aanpassing maken. Er moet een gezonde balans tussen om ‘verandering vragen’ en ‘aanpassing maken’ zijn.
Dus als jij graag naar het theater wil en je partner wil liever thuisblijven? Neem dan gewoon een vriend(in) mee en laat je partner thuis. Wanneer je er soms voor kiest om je eigen flow te volgen en dus niet altijd af te stemmen op wat jouw partner wil, dan zal dat enorm veel ruimte voor jullie allebei geven.
Dopje van de tandpasta
En mochten jullie op het punt zitten dat je regelmatig gek wordt van elkaars eigenschappen? Geen paniek. Ten eerste is het heel begrijpelijk dat in de loop van tijd kleine wrijvingen kunnen gaan schuren. Denk bijvoorbeeld aan futiele zaken als het dopje van de tandpasta, die schoenen op de trap, of de telefoon die niet wordt weggelegd. En ten tweede komen ergernissen, klein en groot, in de alle relaties voor.
Maak het inzichtelijk
Het kan helpen om samen een lijstje te maken waarop jullie de verschillen (en de ergernissen) noteren waar je nu tegen aanloopt. Je kunt dit ook eerst voor jezelf doen.
Ga eens na welke verschillen er altijd al geweest zijn. Dát zijn namelijk eigenschappen die jouw partner in de relatie heeft meegebracht en die jouw partner maakt tot wie hij of zij is. En dat zijn ook de eigenschappen waar jij mogelijk ooit zelf naar verlangde in je leven.
Hoe onwaarschijnlijk het misschien in eerste instantie voor je lijkt maar als je echt gaat voelen, dan kom je mogelijk tot verrassende ontdekkingen van jouw onbewuste verlangens. En daar kan je dan weer wat mee doen.
Kijk vervolgens naar de verschillen die invloed hebben op jouw eigen behoeften. Zijn er aspecten waarbij er nog groei mogelijk is? Misschien is er toch een vorm te bedenken waarbij jullie het allebei fijn kunnen hebben? En wordt het echt niks met die ‘yoga cursus’ samen, ga dan met iemand anders.
Wat kan jij doen?
Als jullie al een tijd bij elkaar zijn dan kan je vast benoemen welke verschillen JIJ hebt ten opzichte van je partner. Je kan waarschijnlijk ook wel een aantal van jouw eigenschappen benoemen waarvan je weet dat jouw partner er (soms) moeite mee heeft.
Waar kan jij in groeien om het voor je partner makkelijker of fijner te maken? En dan bedoel ik niet dat jij uit je comfortzone moet gaan waar het niet meer fijn is. Of dat jij de volledige aanpassing moet maken voor jouw partner. Ik bedoel aspecten waar je, zonder je zelf te verliezen, nét even wat meer effort toont. Wat kan jij anders of meer bijdragen aan de flow van jullie relatie?
Heel veel liefde, geduld en wijsheid gewenst!
Mocht je naar aanleiding van dit blog nog vragen hebben, dan kan je contact met me opnemen via info@paradijsvogels-relatiecoaching of via 06-23918504.